O książce: rok / „Najbardziej krótkowzroczna lektura Alamutu” – pisze tłumacz Michael Biggins w posłowiu do tego wydania – „może utwierdzić pewne stereotypowe wyobrażenia o Bliskim Wschód jako ekskluzywny dom fanatyków i niekwestionowanych fundamentalistów… Ale uważni czytelnicy powinni opuścić Alamut z zupełnie innymi uczuciami”. Publikując tę ​​książkę, staramy się niszczyć nienawistne stereotypy, a nie je wzmacniać. W Alamut zauważamy, jak autor pokazuje, że charyzmatyczny przywódca może manipulować każdą ideologią i zamienić indywidualne przekonania w fanatyzm. Alamut można postrzegać jako argument przeciwko systemom wierzeń, które pozbawiają człowieka zdolności do działania i myślenia moralnego. Głównym wnioskiem z historii Hassana ibn Sabbaha nie jest to, że islam czy religia z natury predysponuje do terroryzmu, ale to, że każda ideologia, czy to religijna, nacjonalistyczna czy inna, może zostać wykorzystana do dramatycznych i niebezpiecznych celów. Rzeczywiście, Alamut został napisany w odpowiedzi na europejski klimat polityczny 1938 roku, kiedy na kontynencie zyskiwały na sile siły totalitarne. Mamy nadzieję, że myśli, przekonania i motywacje tych postaci nie zostaną odebrane jako przedstawienie islamu lub dowód na to, że islam toleruje przemoc lub zamachowców-samobójców. Doktryny przedstawione w tej książce, w tym najwyższe izmailickie motto „Nic nie jest prawdą, wszystko jest dozwolone”, nie odpowiadają wierzeniom większości muzułmanów od wieków, ale raczej stosunkowo małej sekty. W tym właśnie duchu oddajemy w Państwa ręce nasze wydanie tej książki. Mamy nadzieję, że przeczytasz i docenisz to..